Hani fani bu hayat ümit bağlayamam,
Olması diye oturup ağlayamam,
Gönlü geniş olan sükutu öğrensin
Sevgimi yok yere ele bağlayamam,
Gelir mi diye hayallere sığınamam,
Kemale eren kendinden versin.

Sevdim,kaç kere bilemem,
Yaşadım,yok inkar edemem,
Bıktım,senle baş edemem ben
Zaman, öyle de geçiyor,
Hayat, böyle de bitiyor,
Ama umudum cennetten.

Ben, dalkavuk olanı hizaya getiremem,
Sorma bana, ben görünmezi göremem,
Merak eden kendine yönelsin.
Boş yere kimseyi oyalayıp üzemem,
Geçici şeylere heves edip üzülemem,
Fikrim, hevesimi alt etsin

Ben, gözü görmeyene resim gösteremem,
Değerimi bilmeze,değer öğretemem,
O, önce haddini öğrensin.
Biten sevgiye imrenip özenemem,
Boş sözü duyup,düstur edinemem
Eden, kendine ah etsin.

Bildim,lakin söyleyemem,
Gördüm,ama izah edemem,
Dünya, senle baş edemem ben,
Zaman, öyle de geçecek,
Hayat, böyle de bitecek,
Bitsin,umudum cennetten.