Her geçen nesil bir sonraki nesile bizim zamanımızda der ve başlar. Özlüyor, arıyor ve anıyoruz… Belki de duymak, görmek, hissetmek istiyor geçmişteki tatlı saf duyguları. Annelerin balkondan gelen o eşsiz nidaları… Babaların kendinden emin sert, bir o kadar da şefkat dolu bakışları. Mahallenin vazgeçilmezleri vardı akşam serinliklerinde, kaldırımda oturan teyzeler saklambaç oynayan çocuklar, devletler kurup, devletler yıkan ağır ağabeyler ve mahallelerde hiç sevilmeyen top oynayan çocuklar, çok duyardık mahallenin aksi, laf söz dinlemeyen, ama bir gün balkonda görmesek tedirgin olduğumuz …
Etiket: gökhan karaoğlu
Hani dünyanın bir merkezi vardırya! Mahallelerin merkezide çeşmelerdi. İletişim araçlarının bugün ki kadar güçlü olmamasına rağmen, bugünkünden çok daha hızlı haberleşmenin olduğu yıllar. Yani çocukluğumuzun geçtiği 90’lı yıllar. Mahallede ilk dışarıya çıkan, hemen iki elini yumru yapar ve arasında kalan boşluğa üflemeye başladığında o özel melodi parmaklarının arasından süzülüp çıkar ve tüm mahalleyi kaplayan o çağrı sesi toplanma vaktinin geldiğinin haberini salar. Her yaş grubunun ayrı bir çağrışma şekli vardır. Hemen herkes ayakkabısının öteki tekini dışarda giymek kaydı ile hızla …