İnsan, tuhaftır. Kendi derdi en büyük, davası en yüce, sevdası en kara, acısı en vahim zanneder. Tam da bu yüzden Murat Menteş şöyle der: “Halbuki ben, onun düşmekten korktuğu uçurumun dibindeydim.” Sizin en feci ihtimalleriniz, ötekinin en sıradan gerçeği olabiliyor sevgili okur. Fazla dertlenmemek gerek. Var olun. April Yayıncılık, s.196-199 Sana baktıkça tatlım, Rus ruletinde… devamı
Çevirmen: Semih Tiryakioğlu, Varlık Yayınları, s.116-118 İnsan; sevmeden, sevilmeden, doya doya okumadan, şu güzel yeryüzünü karış karış keşfetmeden yaşamaktan nasıl bahseder? Victor Hugo, “Herkes ölür, fakat herkes gerçekten yaşamaz.” derken tam da bundan bahseder. O vakit, yeni bir haftanın telaşına kapılıp, yaşamayı ertelemeyin sevgili okur. Zamanımız pek az. Var olun. Yann, yukarıya çıkınca, fırdolayı… devamı
Helikopter Yayınları, s.29-32 “Aslında kendime karşı utanç duymamı gerektiren belli bir şey de yok,” dedi. “Hiçbir şey. İçimi dökmek için konuştuğumu da sanmayın. Ama insanlığı düşününce rahatım kaçıyor.” Taptaze bir vicdanı olmasını istiyordu -kendisi böyle diyordu: Taptaze, öyle bir vicdan ki her zaman yerine getirmekte olduğu görevlerinin dışında başka sorumluluklar, insanlara karşı yeni, daha… devamı